Nurullah Ataç'ın Hayatı Kısaca
Nurullah Ataç 1898 yılında 21 Ağustos günü İstanbul'un Beylerbeyi ilçesinde hayata merhaba dedi.
Babası Mehmet Ataç dönemin en başarılı bürokratlarından birisiydi. İlkokulu İstanbul'da okuyan Nurullah Ataç lise eğitimi ise 4 yıl okuduğu Galatasaray Lisesi'nde tamamlamıştır. Bir süre Avrupa'nın önde gelen ülkelerinden İsviçre'de eğitimine devam etmiştir. Babası Mehmet Ataç 1919 yılında vefat etmiştir. Bu yıldan sonra Nurullah Ataç İstanbul'a dönerek Edebiyat fakültesinde eğitimini sürdürmüştür. Fakat Edebiyat Fakültesi eğitimini tamamlamamıştır.
Üst seviyede Fransızca bilmekte olan Nurullah Ataç, Fransızca eğitimini mezun olduğu okullarda değil bizzat kendi çaba ve çalışmalarıyla öğrenmiştir. 1921 yılında İstanbul Nişantaşı Lisesi'nde Fransızca öğretmenliği görevine başlayarak bu sene ilk defa öğretmenliği adım atmıştır.
Cumhuriyet tarihinin başarılı yazar ve şairleri arasında yer alan Nurullah Ataç deneme ve eleştiri dışında eser yazmamıştır. Eleştiri alanında gazete ve dergilerde yazılar yazmıştır. Bunlardan bazıları hakimiyeti Milliye, Ulus, Milliyet, Posta, Tan, Cumhuriyet, Son Havadis ve Dünya gazeteleridir.
Nurullah Ataç eserlerinde yalın ve arı bir Türkçe kullanmayı tercih etmiştir.
Nurullah Ataç 1955 yılında yakalandığı şeker hastalığı oldukça zor günler geçirmesini sebep olmuştur. Takvim yaprakları 17 Mayıs 1957 yılını gösterdiğinde İstanbul Numune Hastanesi'nde hayata veda etmiştir. Ölüm sebebi karaciğer ve böbrek yetmezliğidir.
Nurullah Ataç'ın Eserleri
- Günlerin Getirdiği (1946)
- Karalama Defteri-Sözden Söze (1952)
- Ararken-Diyelim (1954)
- Diyelim (1954)
- Söz Arasında (1957)
- Okuruma Mektuplar (1958)
- Günce (1960)
- Prospero ile Caliban (1961)
- Söyleşiler (1962)
- Günce 1-2 (1972)
- Dergilerde (1980)
- Sevgi Üzerine Sözler
